DOĞU Anadolu’nun en büyük sıhhat merkezlerinden olan Erzurum Şehir Hastanesi Yenidoğan Ağır Bakım Ünitesi’nde, 1 yılda bölgedeki 13 vilayette erken doğumla dünyaya gelen 1896 prematüre bebek getirildi. Annelerinin bile kucağına almadan yenidoğan ağır bakım çalışanlarına emanet edilen 500 ile 750 gram ortasındaki prematüre bebekler, tedavi ve bakımlarının akabinde ailelerine teslim edildi.
Doğu Anadolu Bölgesi’ndeki vilayetlerde erken doğumla dünyaya gelen prematüre bebekler, Erzurum Kent Hastanesi’nin Yenidoğan Ağır Bakım Ünitesi’nde 2 ve 3’üncü Seviye Ağır Bakım ünitelerinde tedavi ediliyor. 1 profesör, 1 uzman, 3 asistan, 15 pratisyen ile 80 hemşire, 35 yardımcı personelin vazife yaptığı ‘Yenidoğan Ağır Bakım’da 13 vilayetten gelen prematüre bebekler, anne sevgisi ve şefkatiyle hayata bağlanıyor. Tedavi ve bakımlarının yanı sıra beslenme, banyo üzere muhtaçlıklarını da dikkatle yerine getiren sıhhat çalışanları, durumlarına nazaran bebekleri anneleriyle buluşturuyor. Hayli şiddetli geçen tedavi ve bakım sürecinin akabinde sıhhat durumları olağana dönen bebekler, ailelerine teslim edilip konutlarına gönderiliyor.
‘BENİM ÇOCUĞUM DA PREMATÜRE DOĞDU’
Bir yılda 2’nci seviyede 1131, 3’üncü seviyede ise 765 prematüre bebeğin tedavi edildiği Yenidoğan Ağır Bakım Ünitesi çalışanları, misyonlarını özveriyle yaptıklarını söylüyor. 2’nci seviyenin sorumlu hemşiresi 2 çocuk annesi Esra Özkal, 13 yıllık vazifesinin son 10 yılının yenidoğanda olduğunu söyledi. Yenidoğan kısmını, başlangıçta tedirginlikle tercih ettiğini anlatan Özkal, “Yenidoğan, bizim için bir tutku. Bebeklere dokunmak çok özel bir his. Benim de iki çocuğum var. Anneliğin ne demek olduğunu burada daha yeterli anladım. Benim çocuğum da prematüre doğdu. Buradaki hemşire arkadaşlarıma onu emanet ettim. Çok hoş bir biçimde tedavimizi olduk. Artık çok şükür uygun. Biz, annelere itimat vererek çalışıyoruz. Annelerimiz bebeklerinden ayrılma telaşı yaşadıkları için ekstra gerilimli oluyor. Biz evvel bu gerilimi çözmeye çalışıyoruz. Hem bebeklere hem de annelere dayanak olmaya çalışıyoruz. Bunun ikisini de yaptığımız takdirde esasen inançlarını kazanmış oluyoruz. Buradaki tüm çalışanlar olarak annelerin asla gözlerinin artta kalmamasını istiyoruz. Bebeklere yürekten bakıyoruz” diye konuştu.
‘HERKES ÇOK EMEK VERİYOR’
Meslekte 29’uncu yılına giren 2 çocuk annesi Ümmügül Altunlu (49), yenidoğanda 18’inci yılını geçirdiğini söyledi. 13 yıldır yenidoğan ağır bakımda 3’üncü seviye sorumlu hemşire olarak görev yaptığını söz eden Altunlu, “Yenidoğana başladıktan sonra öteki hiçbir yerde çalışmak istemedim. Burada tüm arkadaşlarım özverili bir formda çalışıyoruz. Herkes çok emek veriyor. Burada çalışan, hemşirelik hazzını alan öteki bir yere gitmek istemiyor. Tayini çıkanlar da gittikleri yerde tekrar yenidoğanda çalışıyor. Yenidoğan hemşireliği, özel bir hemşirelik. Dikkat isteyen özveri ve titizlik isteyen bir hemşirelik grubu” diye konuştu.
‘BEBEKLER BİZE EMANET’
Doğumdan sonra yenidoğan ünitesine getirilen bebeklerin evvel doktor kontrolünden geçirilip sağlık durumuna nazaran 2 ya da 3’üncü seviye bakım ünitelerine alındığını anlatan Altunlu, şunları söyledi:
“Bebekleri birinci karşılayan yenidoğan tabipleri ve hemşireleri. Bebeğin sıhhat durumuna nazaran tedavisini takibini yapıyoruz. Yenidoğan hemşireliğinde en kıymetli şey, müşahede. Düzgün bir müşahede yapman gerekiyor. Bebeği gözleyip, değişiklikleri fark edip en kısa müddette doktora iletiyoruz. 24 saat tabiplerimiz yanımızda. Bebek annenin yanından alınıp yenidoğana getirildiğinde anneler büyük bir gerilime giriyor. Yalnızca anne ve baba değil, anneanne, babaanne, teyzeler hepsi büyük bir tedirginlik yaşıyorlar. Anne kendine gelir gelmez kendini güzel hissettiği birinci andan itibaren gelip bebeği görebiliyor. Anne ve baba bebeği gördükten sonra biraz rahatlıyorlar gerekli bilgiyi de hekimimizden aldıktan sonra rahatlıyorlar. Yenidoğanda yatan bebeklerin hayata tutunmaları için doktor olsun, hemşire olsun, işçi olsun büyük özveri gösteriyor, emek harcıyoruz. Onların hayata tutunabilmeleri için her şeyi yapıyoruz. Onlar yenidoğana yattıktan sonra bize emanet oluyorlar. Anne ve babaların katiyen gözlerinin artta kalmamasını istiyoruz.”